Tips voor 'zwaar weer' 3 principes om de tropenjaren met kinderen (of een crisis) te overleven.4/15/2024 De jaren met kleine kinderen, ook wel tropenjaren genoemd, zijn misschien wel de zwaarste en de mooiste van mijn leven geweest. Datzelfde zie ik bij de mannen met jonge kinderen die bij me komen.
Carriere maken, zorgen voor de kleintjes, gebrek aan community om je heen, voor jezelf zorgen, de relatie onderhouden, het is eigenlijk niet te doen voor de meesten. Dat wil zeggen, je bent voor je gevoel eigenlijk voortdurend aan het falen op verschillende fronten. Vooral bij je eerste kind als alles ineens anders wordt. Mijn jongste is nu twee en een half en het einde van de tropenjaren lijkt in zicht. Ik wil graag met je delen wat mij geholpen heeft de afgelopen jaren, waarin ik een aantal keren rock-bottom raakte. Naast de tropenjaren met kleintjes kunnen er natuurlijk ook andere dingen gebeuren die het allemaal nog wat uitdagender maken. In mijn geval waren dat mijn vrouw die vaak ziek en oververmoeid was en mijn bedrijf wat door verschillende omstandigheden deuken opliep (coronamaatrdegelen, gedoe met compagnons etc.) Het is allemaal enorm leerzaam geweest en voor mijn gevoel kom ik er rijper uit. Dit is wat mij geholpen heeft en nog steeds helpt: 1: Stel je verwachtingen bij. Je kunt niet even hard en veel blijven werken, sporten, mediteren etc. als er kinderen komen (tenzij je ze uitbesteedt) besef je dat dit tijdelijk is en dat ook de mooie herinneringen nooit meer opnieuw gemaakt kunnen worden. Plannen maken en kleine kinderen gaan niet goed samen, dus houd je plannen haalbaar. En probeer jezelf zo min mogelijk deadlines op te leggen. 2: Richt je op wat belangrijk is en doe dat zo minimaal en efficiënt mogelijk. Richt je werk op de basis en begin geen nieuwe, wilde avonturen. Sport efficient, je kunt bijvoorbeeld met een kettlebell en een trx in 20 minuten een hele stevige workout doen waar je nauwelijks ruimte voor nodig hebt. Maak van het in slaap wandelen van je kleintje je meditatie oefening. Na zo’n 10 jaar elke dag minimaal een half uur mediteren was het loslaten van mijn kussen lastig. Maar ik heb gemerkt dat wandelend mediteren een aardige snelkookpan en vervanging kan worden, vooral als je uitgeput bent en je kleine schatje wil niet slapen Onderzoek wat je jezelf vertelt, welke oude frustraties en pijnen er getriggerd worden. Richt je, ook professioneel gezien, op je belangrijkste relaties. In mijn geval dus geen netwerkbijeenkomsten of gesprekken die geen helder doel hebben en geen sociale contacten die energie kosten. Liever een paar goede vrienden en werkrelaties dan heel veel mensen om je heen waar je je niet echt thuis bij voelt. 3: Durf om hulp te vragen. Dit vond ik de moeilijkste. Maar het is goed om je te realiseren dat dit hele zware jaren kunnen zijn en dat je niet net zo hard mee kan rennen als de rest van de samenleving. Ik zit zelf bij een broodfonds en heb me na twee jaar 50 % ziek gemeld omdat ik, vanwege de thuissituatie, weinig tijd en energie heb om te werken. Een leerzame ervaring want ik vraag niet zo makkelijk om hulp. Een les die ik sinds mijn puberteit probeerde te vermijden Dit heeft alles te maken met de relatie met mijn vader, waarin volgens Stephen Boulder de blauwdruk ontstaat voor je werk relaties. “Ik doe het wel alleen” ontstaat uit de koppigheid die je ontwikkeld als je vader er niet voor je was. Goed en gezond om me daar een keer overheen te (moeten) zetten. Samenvattend zou je kunnen zeggen dat je je als het ware als en schip in een storm bevindt. En dan is het handig om je koers vast te houden, weinig zeilen op te zetten en te zorgen voor een kleine bemanning die je kunt vertrouwen.
0 Comments
Mensen zeggen mij weleens waarom ik me zo richt op het verdiet en de pijn van mannen. "Je kunt toch ook toffe dingen gaan doen met ze? Of iets om ze sterker te maken?"
Dat is zo en dat heb ik ook gedaan. Het maakt nog steeds deel uit van trajecten die ik geef. Zo gaf ik mindfulness, mixed martial arts, personal training , communicatietrainingen en organisatieopstellingen. Niks mis mee, maar teveel van het goede kan voor problemen zorgen:
Weggestopte emoties, en de daarbij horende beprekende overtuigingen, zorgen voor een slecht fundament. Persoonlijk en in organisaties. Het maakt ons ook ongenuanceerd en zorgt dat we ons vastgrijpen aan het één of ander. (ook aan meningen, om open-minded te zijn moet je emotioneel in balans zijn.) Al dat trainen (als dat je lukt), werken pogingen tot betere communicatie en mediteren zijn lapmiddelen als we diep van binnen onszelf niet dienen en pijn en frustraties op de buitenwereld projecteren. Ik zie absoluut de waarde van al deze dingen in hoor, doe ze zelf ook, maar ze vormen in mijn beleving de begane grond van je bestaan, niet de fundering. Geld, macht en wereldkampioenschappen zijn echt geen recepten voor voldoening, geluk en een goede samenwerking als je basis niet goed is, d.w.z. kunt voelen wat er in je leeft en dat op een gezonde manier kunt delen. Persoonlijk heb ik gemerkt dat succes, in sport en zakelijk, even een kick gaf, een soort rush en daarna afzwakt, wat ervoor zorgt dat je die kick weer opnieuw wil scoren. In mijn zoektocht merkte ik, zowel in de worstelingen als in de successen, dat mijn zelfbeeld en hoe ik tegen mezelf praat het allerbelangrijkste is in hoe ik me voel over dingen. Zelfliefde dus, maar hoe ga je dat accepteren en ontwikkelen? En waarom is het dan juist zo belangrijk dat mannen hun verdriet leren delen met andere mannen? Delen is sowieso gezond, emoties zijn bedoeld om verbinding te creëren en ze inhouden is jezelf opsluiten en spanning in je lichaam creëren met alle gevolgen van dien. Delen dus, maar met wie dan? De eerste keus voor veel mannen is hun vrouw. Niet verkeerd, ook dat is belangrijk en een goed begin. Maar om te helen is er meer nodig. Zij is immers niet zijn coach of moeder. (al zullen veel vrouwen dat gevoel wel eens hebben, dus vrouwen, herken je dit gevoel, stuur je man dan vooral naar ons door :-) Als een man zijn verdriet met een vrouw deelt zegt hij (meestal): "Hier heb je mijn verdriet." Hij heeft in de relatie met zijn moeder geleerd dat een vrouw hem kan troosten. Maar als hij zijn verdriet met mannen deelt zegt hij: "Dit is mijn verdriet." Hij geeft het niet weg en zij laten het hem zelf dragen. Op die manier leert hij dat hij het zelf kan dragen en dat hij goed genoeg is zoals hij is. En dan, wanneer hij het kan dragen, hoeft hij niet meer te vluchten in verslavingen, zoals teveel werken, drinken, roken, overmatig sporten, etc. etc. Emotioneel verbinden met andere mannen is voor een man noodzakelijk om emotioneel evenwichtig te worden. Vandaar dat wij met True Men een weekend aanbieden waarin we aandacht brengen naar het gekwetste jongentje in onszelf. Het klinkt misschien kwetsbaar, maar eigenlijk maakt het ons vele malen sterker. Want een façade is broos, maakt je eenzaam en zolang je hem ophoudt is er altijd een angst dat iemand er doorheen kijkt. Ben je toe eraan toe om echt vanuit je hart en je eigen kracht te gaan leven? Meld je dan nu aan. https://www.truemen.nl/ |
AuthorMichiel Hiemstra is coach, trainer en therapeut gespecialiseerd in mannenkwesties. ArchivesCategories |